Bergen op Zoom heeft een geschiedenis van jaarmarkten, kermissen en carnaval. Je zou eigenlijk bijna zeggen dat alles voor het oprapen ligt, je hoeft het alleen maar in de juiste vorm te gieten en voilà, daar is je Augmented Reality route. Hoe vaak die gedachte voorbij komt….

In de vroege lente trapt Bergen op Zoom het kermisseizoen af met de traditionele voorjaarskermis, ook is er nog een in het najaar. Voorheen liepen deze kermissen nog gelijk met de jaarmarkten, tegenwoordig is dat anders. Alleen de najaarskermis vindt nog plaats in de binnenstad, op de Grote Markt. De voorjaarskermis is een kleine maar gezellige kermis, zo’n beetje opgesloten tussen Het Retranchement en Kijk in de Pot, met misschien 20 attracties van de traditionele Cakewalk tot mierzoete suikerspin, van mind-tolling Rotor tot de beukende botsauto’s. Dat is wel iets anders dan in Antwerpen, Tilburg of Brussel. Dat zijn kermissen van formaat en daar staat veel. Heel veel.

Bij de suikerspin raak ik aan de praat met Christine Janvier. Ze verwijst me meteen naar haar familie en met name naar haar grootvader. Die weet alles van de kermis en die moet ik spreken om meer te weten over de Churros, oliebollen, families, neven, zussen en exen.
Ik vraag wat verder naar het hoe en wat van een kermis exploitant en kom te weten dat ze meerdere kramen hebben, soms over twee of drie kermissen tegelijk. Het ligt er maar aan hoever de kermissen van elkaar liggen. Heel het land trekken ze door, soms ook naar België en een stukje door Duitsland. Bergen op Zoom is wel hun thuis. Dat zorgt ervoor dat iedereen elkaar kent, op een of andere manier is het allemaal wel met elkaar verbonden.

Een andere Plek van Plezier is De Parade; het rondtrekkend theater circus festival in de Randstad. Eten, plezier, voorstellingen, kleine concerten, zwieren en zwaaien in een notendop. In Rotterdam ga ik kijken naar Het Kleinste Circus van de Wereld, even zien of het interessant is om op te nemen in de expeditie. Twee weken later spreken we af in Den Haag, hier bespreken over hoe en wat en het idee van de Augmented Reality expeditie. Milko, de directeur van het circus, vind het een geweldig idee. Ook om zijn voorstelling terug te brengen naar een dikke minuut, om er zo voor te zorgen dat ook na PopMonument de expeditie te lopen is via de app.

Om een idee vorm te geven heb je een aantal ankerpunten nodig. Video, acts, geluid, presentaties waarvan je zeker bent dat het goed is, dat er voldoende diepgang aanwezig is en dat het een dragende kracht in het geheel kan zijn. Je hebt een paar van die pijlers nodig om het publiek voldoening te geven, maar ook om de rest mee te kunnen nemen. En de ‘rest’ kan van alles zijn: een experimentele act waar net te veel hoeken van af zijn, het publiek los te maken om net dat stapje verder te gaan of de lijm om alle losse onderdelen bij elkaar te brengen. Die morgen in Den Haag reed ik de stad uit met meer vertrouwen in het idee.

Niet veel later ben ik bij Tante Louis, een innovatief verzorgingstehuis in Bergen op Zoom en omgeving, en samen met PR man Marc Molenaars praten we over de mogelijkheden van AR, zowel in de medische wereld als in het amusement en zelfs educatief. We zitten in de fraai ingerichte restaurant van de hoofdvesting, waarbij ik helemaal vergeet dat ik een verzorgingstehuis zit, op die ene meneer na. Daar in een rolstoel, een tafel verderop, zit hij de hele tijd naar mij te kijken. Of naar iemand achter mij? Ik stap er op af en vraag of het hier naar zijn zin is. Prima zegt hij. Het is al het derde tehuis waar hij zit. Die andere twee is hij uitgezet omdat hij te lastig is geweest. Lastig?” vraag ik. “Ja, ik zat in de cliëntenraad en stelde te veel vragen.” zegt hij met glunderend gezicht. We babbelen wat verder en ik vraag hem naar zijn beroep. Snel roep ik er achteraan: “Laat me raden? Kermis exploitant?” “Ja, zeker! Raak!” En daar gaat de sluis open: “Ik had de eerste stalen Wild Mouse in Nederland. En later ook nog een Wildwater baan, maar daar zat een lek in,  daar is er een hele rivier met water naar het riool doorheen gespoeld. Dat heeft me de kop gekost. Ben daarna in de friet gegaan. Mijn oom op de ene kraam, een neef op de andere, zelf weer en zus thuis voorbakken en ik maar heen en weer rijden. En nu zit ik hier.”
We maken de afspraak dat ik terugkom met camera en geluid en dat we dan een interview doen.
De afspraak bij Tante Louise was eigenlijk voor de expeditie Slag om de Schelde: op zoek naar ooggetuige van de laatste maanden van de oorlog voor Bergen op Zoom, maar ik ga naar huis met een link voor Plekken van Plezier.

Nu heb ik de combinatie van cijfers al voordat de dobbelstenen zijn gevallen

Nu het pad, de looproute voor expeditie, waar gaan we heen en wat gaan we doen?